یادگیری مقاله نویسی برای مبتدیان (رایگان) + مراحل و مثال ها
راهنمای مبتدیان برای یادگیری مقاله نویسی | مراحل و مثال ها
یک مقاله آکادمیک، یک قطعهی نوشتاری متمرکز است که یک ایده یا استدلال را با استفاده از شواهد، تجزیه و تحلیل و تفسیر توسعه می دهد.
انواع مختلفی از مقاله وجود دارد که شما ممکن است در دوران دانشجویی بنویسید. محتوا و طول یک مقاله به سطح، موضوع مطالعه و شرایط دوره شما بستگی دارد. با این حال، بیشتر مقالات در سطح دانشگاهی و آکادمیک استدلالی هستند. هدف آنها متقاعد کردن خواننده در مورد یک موضع یا دیدگاه خاص در مورد یک موضوع است. در این مقاله همراه وبسایت مهارت مهندسی باشید.
فرآیند نگارش مقاله در بحث یادگیری مقاله نویسی شامل سه مرحله اصلی است:
1- آماده سازی: در مورد موضوع خود تصمیم بگیرید، تحقیق کنید و یک طرح کلی برای مقاله ایجاد کنید.
2- نوشتن: استدلال خود را در مقدمه بیان کنید، آن را با شواهد در متن اصلی توسعه دهید، و آن را با یک نتیجه جمع بندی کنید.
3- بازبینی: محتوا، ساختار، دستور زبان، املا و قالب بندی مقاله خود را بررسی کنید.
در این مقاله، سعی داریم با استفاده از پاراگراف هایی از مقاله ای که برای نمونه آوردیم، شما را در مورد مواردی که باید در مقدمه، بدنه اصلی و نتیجه گیری یک مقاله علمی قرار دهید، آشنا کنیم.
فرآیند آموزش مقاله نویسی
در این بخش قصد داریم با تشریح کامل، شما را به یادگیری مقاله نویسی سوق دهیم.
فرآیند نگارش آمادهسازی، نگارش و بازبینی برای هر مقاله اعمال میشود، اما زمان و تلاش صرف شده در هر مرحله به نوع مقاله بستگی دارد.
به عنوان مثال، اگر یک مقاله تشریحی شامل پنج پاراگراف در دوره دبیرستان به شما اختصاص داده شده است، احتمالاً بیشترین زمان را در مرحله نوشتن سپری خواهید کرد. از سوی دیگر، برای یک مقاله استدلالی در سطح دانشگاه و آکادمیک، قبل از شروع نوشتن باید زمان بیشتری را صرف تحقیق در مورد موضوع خود و ایجاد یک استدلال منطقی کنید.
1- آماده سازی | 2- نوشتن | 3- بازبینی |
موضوع مقاله خود را مشخص کنید.
|
مقدمه را بنویسید.
|
کل ساختار نوشته شده را ارزیابی کنید. |
تحقیق کنید و منابع را جمع آوری کنید.
|
متن اصلی را که در پاراگراف ها سازماندهی شده است، بنویسید.
|
در محتوای هر پاراگراف تجدید نظر کرده و با دقت بازبینی کنید. |
یک پایان نامه مرتبط با موضوع بیابید.
|
نتیجه گیری را بنویسید. | مقاله خود را برای خطاهای نگارشی تصحیح کنید. |
یک طرح کلی برای مقاله خود ایجاد کنید. | از چک کننده سرقت ادبی استفاده کنید، تا مطمئن شوید هیچ خطایی در این مورد مرتکب نشده اید. |
آمادگی برای نوشتن مقاله و یادگیری مقاله نویسی
قبل از شروع نوشتن، باید مطمئن شوید که ایده روشنی از آنچه می خواهید بگویید و چگونه می خواهید بگویید دارید. چند مرحله کلیدی وجود دارد که می توانید برای اطمینان از آمادگی خود دنبال کنید (آمادگی برای یادگیری مقاله نویسی):
1- تکلیف و وظیفه خود را بشناسید: هدف این مقاله چیست؟ مدت و مهلت برای این نوشتن این مقاله چقدر است؟ آیا چیزی وجود دارد که باید با استاد خود در میان گذاشته و یا برای استاد خود توضیح دهید؟
2- یک موضوع را تعریف کنید: اگر اجازه دارید موضوع خود را انتخاب کنید، سعی کنید چیزی را انتخاب کنید که قبلاً کمی در مورد آن می دانید و علاقه به آن موضوع دارید.
3- تحقیق خود را انجام دهید: منابع اولیه و فرعی را بخوانید و یادداشت برداری کنید تا به شما در تعیین موقعیت و زاویه دیدتان در مورد موضوع کمک کند. شما از این ها به عنوان مدرکی برای نکته برداری خود استفاده خواهید کرد.
4- یک پایان نامه بیایید: پایان نامه نقطه مرکزی یا استدلالی است که می خواهید مطرح کنید. یک پایان نامه واضح برای یک مقاله متمرکز ضروری است – شما باید در حین نوشتن به آن مراجعه کنید.
توجه کنید که پایان نامه ها در یادگیری مقاله نویسی نقش به سزایی را ایفا می کنند.
5- یک طرح کلی ایجاد کنید: ساختار ناهموار مقاله خود را در یک طرح کلی ترسیم کنید. این کار شروع نوشتن را آسانتر میکند و شما را در مسیر حرکت نگه میدارد.
هنگامی که ایده روشنی از آنچه می خواهید بحث کنید (این که به چه ترتیبی باید باشد و از چه شواهدی استفاده می کنید) دست آوردید، آماده شروع نوشتن هستید.
نوشتن مقدمه یا اینتروداکشن (Introduction) مقاله علمی پژوهشی یا isi
مقدمه لحن را برای مقاله شما تعیین می کند. باید توجه خواننده را جلب کند و او را از آنچه انتظار دارد آگاه کند. مقدمه عموماً 10 تا 20 درصد متن را شامل می شود.
تمامی مراحل زیر را به منظور یادگیری مقاله نویسی به دقت دنبال کنید:
-
خواننده خود را قلاب کنید.
اولین جمله از مقدمه باید علاقه و کنجکاوی خواننده شما را برانگیزد. این جمله را گاهی قلاب می نامند. این ممکن است یک سوال جذاب، یک واقعیت شگفتانگیز یا یک بیانیه جسورانه باشد که بر ارتباط موضوع تأکید میکند.
فرض کنید در حال نوشتن مقاله ای در مورد توسعه خط بریل (سیستم خواندن و نوشتن با نقطه برجسته که توسط افراد کم بینا استفاده می شود) هستیم. قلاب ما می تواند بیانیه ای قوی مورد موضوع داشته باشد:
” اختراع خط بریل نقطه عطفی بزرگ در تاریخ معلولیت بود.”
-
پیش زمینه موضوع خود را ارائه دهید.
در مرحله بعد، ارائه زمینه ای که به خواننده کمک می کند استدلال شما را درک کند، مهم است. این ممکن است شامل ارائه اطلاعات از پیشینهی تحقیقات گذشته، ارائه یک نمای کلی از کار مهم دانشگاهی (آکادمیک) یا بحث در مورد موضوع، و توضیح اصطلاحات دشوار باشد. جزئیات زیادی را در مقدمه ارائه نکنید – می توانید در متن مقاله خود توضیح دهید.
-
بیان مقاله را به طور واضح مشخص کنید.
در مرحله بعد، باید بیان مقاله خود را فرموله کنید ( استدلال اصلی که می خواهید بیان کنید). بیان مقاله خواننده را متمرکز می کند و موضع شما را در مورد موضوع نشان می دهد. معمولاً یک یا دو جمله است. بیان مقاله ما در مورد خط بریل می تواند به این صورت باشد:
” به عنوان اولین سیستم نوشتاری که برای نیازهای افراد نابینا طراحی شد، خط بریل یک ابزار دسترسی جدید پیشگامانه بود. این مهم نه تنها مزایای عملی ارائه کرد، بلکه به تغییر وضعیت فرهنگی نابینایی نیز کمک کرد. “
-
ساختار مقاله را بیان کنید.
در مقالههای طولانیتر، میتوانید مقدمه را با توضیح مختصر آنچه در هر بخش از مقاله پوشش داده میشود، پایان دهید. این خواننده را از طریق ساختار شما راهنمایی می کند و پیش نمایشی از نحوه توسعه استدلال شما ارائه می دهد.
” اختراع خط بریل نقطه عطف بزرگی در تاریخ معلولیت بود. سیستم نوشتاری نقاط برجسته که توسط افراد نابینا و کم بینا استفاده می شد توسط لویی بریل در قرن نوزدهم فرانسه ایجاد شد. در جامعه ای که به طور کلی برای افراد معلول ارزش قائل نمی شد، نابینایی به ویژه مورد انگ بود و عدم دسترسی به خواندن و نوشتن مانع مهمی برای مشارکت اجتماعی بود. ایده خواندن لمسی کاملاً جدید نبود، اما روشهای موجود مبتنی بر سیستمهای بینایی برای یادگیری و استفاده دشوار بود. به عنوان اولین سیستم نوشتاری که برای نیازهای افراد نابینا طراحی شد، خط بریل یک ابزار دسترسی جدید پیشگامانه بود. این نه تنها مزایای عملی ارائه کرد، بلکه به تغییر وضعیت فرهنگی نابینایی نیز کمک کرد. این مقاله با بحث درباره وضعیت نابینایان در اروپای قرن نوزدهم آغاز می شود. سپس اختراع خط بریل و روند تدریجی پذیرش آن در آموزش نابینایان را شرح می دهد. متعاقباً، تأثیرات گسترده این اختراع بر زندگی اجتماعی و فرهنگی افراد نابینا را بررسی می کند. “
نوشتن متن اصلی مقاله علمی پژوهشی یا isi (یادگیری مقاله نویسی BODY اصلی)
از موضوعات بسیار مهم در زمینهی یادگیری مقاله نویسی، می توان به آموزش نحوهی نگارش متن اصلی اشاره کرد. بدنه مقاله شما جایی است که برای حمایت از مقاله خود استدلال می آورید، شواهد ارائه می دهید و ایده های خود را توسعه می دهید. هدف آن ارائه، تفسیر و تجزیه و تحلیل اطلاعات و منابعی است که برای حمایت از استدلال خود جمع آوری کرده اید.
طول متن
طول بدنه بستگی به نوع مقاله دارد. به طور متوسط، بدنه 60 تا 80 درصد از مقاله شما را تشکیل می دهد. برای یک مقاله دبیرستانی، این می تواند فقط سه پاراگراف باشد، اما برای یک مقاله تحصیلات تکمیلی با 6000 کلمه، متن می تواند 8 تا 10 صفحه را اشغال کند.
ساختار پاراگراف
برای اینکه به مقاله خود ساختار واضحی بدهید، مهم است که آن را در پاراگراف ها سازماندهی کنید. هر پاراگراف باید حول یک نقطه یا ایده اصلی متمرکز شود.
این ایده در یک جمله موضوعی معرفی شده است. جمله موضوعی به طور کلی باید از پاراگراف قبلی منتهی شود و نکته ای را که باید در این پاراگراف بیان شود، معرفی کند. از کلمات انتقالی می توان برای ایجاد ارتباط واضح بین جملات استفاده کرد.
بعد از جمله موضوعی، شواهدی مانند داده ها، مثال ها یا نقل قول ها از منابع مرتبط ارائه دهید. حتماً شواهد را تفسیر و توضیح دهید، و نشان دهید که چگونه به توسعه استدلال کلی شما کمک می کند.
“عدم دسترسی به خواندن و نوشتن، نابینایان را در جامعه قرن نوزدهم در معرض آسیب جدی قرار داد. متن یکی از روش های اولیه بود که از طریق آن مردم با فرهنگ درگیر می شدند، با دیگران ارتباط برقرار می کردند و به اطلاعات دسترسی پیدا می کردند. بدون سیستم خواندن به خوبی توسعه یافته که به بینایی متکی نبود، افراد نابینا از مشارکت اجتماعی کنار گذاشته شدند (ویگاند، 2009). در حالی که افراد نابینا به طور کلی از تبعیض رنج می بردند، نابینایی به طور گسترده به عنوان بدترین معلولیت در نظر گرفته می شد و معمولاً این باور وجود داشت که افراد نابینا قادر به دنبال کردن یک حرفه یا بهبود خود از طریق فرهنگ نیستند (ویگاند، 2009). این نشان دهنده اهمیت خواندن و نوشتن برای موقعیت اجتماعی در آن زمان است: بدون دسترسی به متن، مشارکت کامل در جامعه غیرممکن تلقی می شد. افراد نابینا از دنیای بینا کنار گذاشته شدند، اما برای اطلاعات و آموزش کاملاً به افراد بینا وابسته بودند.“
نوشتن نتیجه یا conclusion مقاله
به عنوان آخرین نکته در پروسهی یادگیری مقاله نویسی می توان به نوشتن نتیجی گیری اشاره کرد. نتیجه گیری پاراگراف پایانی یک مقاله است. معمولاً نباید بیش از 10 تا 15 درصد متن را اشغال کند. یک نتیجه گیری مقاله قوی:
1- نکات اصلی خود را به هم پیوند می دهد.
2- نشان می دهد که چرا استدلال شما اهمیت دارد.
3- یک نتیجهگیری عالی باید با جملهای به یاد ماندنی یا تأثیرگذار به پایان برسد که تأثیر نهایی قوی را برای خواننده به جا بگذارد.
مواردی که نباید در یک نتیجه گیری گنجانده شود:
برای اینکه نتیجه گیری مقاله خود را تا حد ممکن قوی کنید، چند چیز وجود دارد که باید از آنها اجتناب کنید. رایج ترین اشتباهات عبارتند از:
1- از جمله دلایل یا شواهد جدید
2- تضعیف استدلال های شما (به عنوان مثال “این فقط یکی از رویکردهای بسیاری است”)
3- استفاده از عبارات پایانی مانند “برای جمع بندی…” یا “در نتیجه…”.
“ خط بریل راه را برای تغییرات فرهنگی شگرف در نحوه برخورد با نابینایان و فرصت های موجود برای آنها هموار کرد. نوآوری لویی بریل این بود که سیستمهای خواندن موجود را از منظری کور به تصویر بکشد، و موفقیت این اختراع به معلمان بینا نیاز داشت که به جای عکسالعمل، با واقعیت دانشآموزان خود سازگار شوند. از این نظر، خط بریل به ایجاد تغییرات اجتماعی گستردهتر در وضعیت نابینایی کمک کرد. ابزارهای دسترسپذیری جدید مزایای عملی را برای کسانی که به آنها نیاز دارند فراهم میکنند، اما میتوانند دیدگاهها و نگرشهای کسانی را که نیاز ندارند نیز تغییر دهند.”
سایر مطالب مرتبط:
دیدگاهتان را بنویسید